De dagen worden weer wat langer. Tijd om verder te gaan
met het Pieterpad. Dit keer maar eens 3 etappes in 2 dagen
plannen. De laatste keer geeindigd in Hellendoorn. Best te
doen met de trein (2,5 uur) en de etappe naar Holten is ongeveer
16 km. Zondags dan maar 2 etappes (15 en 13 km), toch
op tijd opstaan en vanaf Vorden zou het maar een goed uur
terug zijn naar huis.
Begin maart achter een slaap adres aan gegaan. Na verschillende
telefoontjes, de meeste adressen zaten vol of begonnen
pas per 1 april, dan toch een slaapplek via Vrienden op de
Fiets gevonden. Wel iets verder van de route, ongeveer 1 km,
maar oke, het is niet anders.
De week voor ik zou vertrekken, zagen de weersvoorspellingen
er nog goed uit. Vrijdag 10 maart, in het oosten van het
land bijna de hele dag sneeuw. Oeps.
En toen was het zaterdag 11 maart. Om half 10 de trein naar
Nijverdal. Onderweg werd het steeds mooier, de zon straalde
volop en overal sneeuw onderweg. Wat was dat prachtig om
te zien. Dat beloofde wat voor onderweg.
Vanaf Nijverdal het laatste stukje met de buurtbus. Maar
even aan de buschauffeur gevraagd of hij aan kon geven waar
ik het beste uit kon stappen. En dat deed hij. Volgens mij was
het niet eens een echte bushalte, maar op de kruising bij de
kerk, vlak achter het Fletcher hotel, waar ik de laatste keer
gestopt was, kon ik uit stappen. Ik herinnerde me nog dat aan
de andere kant van de kerk een hele leuke brasserie, Noabers,
was waar ik maar even naar toe ging om te beginnen met
een lekkere bak koffie met een stuk warme apfelstrudel met
vanillesaus en slagroom. Je moet jezelf op zulke dagen toch
ook een beetje verwennen.
Na dit genuttigd te hebben maar echt van start. Al vrij snel de
bebouwde kom van Hellendoorn achter me gelaten en door
de Sallandse Heuvelrug. Wat was het schitterend! De sneeuw
was nog niet verdwenen en de zon scheen volop. Het was
volop genieten. Grotendeels via een fietspad dwars door de
bossen. Er kwam zelfs ‘stoom’ van de bomen. Het leek wel of
ze ademden, zo bijzonder!
Dit keer was het echt een speurtocht: verstopte paaltjes en
hele smalle paadjes door de heide en jeneverbesstruiken.
Heerlijk om dit te ontdekken. Bovenop de Holterberg even
lekker gezeten. Cup a soup en een broodje genuttigd. Daarna
weer verder.
Om 16.00 uur dan toch in Holten aan gekomen. Ik kon pas
om 17.00 uur bij het gastadres aankomen, dus eerst maar een
locatie gezocht om een heerlijk welverdiend biertje (of 2) te
nuttigen. Voor elk been 1. Daarna even langs de appie om wat
eten en drinken te halen voor de avond. Na een kwartiertje
kwam ik bij de gastvrouw aan.
Dit keer een oudere dame die de zolderverdieping beschikbaar
stelde. Na wat bijgepraat te hebben werd ik wegwijs gemaakt
in het huis. Eerst maar eens gedouchen. Na opgefrist
te zijn, mijn meegenomen boodschappen uitgestald. Waar
zal ik mee beginnen. Oke eerst een wijntje opentrekken. Een
draaidop. Helaas, deze dop draaide door. Gelukkig had ik een
schaartje bij me. Na wat gepriegel kreeg ik hem toch open.
Ter info, het was maar een flesje van 0,35 ml.
Vervolgens de waterkoker aangezet (ja, ja, met water er in).
Beker noodles gegeten en een bakje salade. Nadat het flesje
wijn leeg was en de zak chips ook voor de helft leeg was, maar
op tijd naar bed. De volgende dag toch ook weer op tijd op
omdat ik ook weer op tijd wilde gaan lopen.
Na een redelijke nachtrust, het kussen was niet helemaal geweldig,
opgestaan. Tas weer ingepakt en naar beneden voor
een ontbijt. Alles stond al klaar: kan met koffie, gekookt eitje,
Twentse krentenwegge, en allemaal andere lekkere dingetjes.
Boterham gesmeerd voor onderweg. Thermosfles gevuld met
kokend water (Ik had nl begrepen dat er niet zo veel horeca
onderweg zou zijn).
Na een hartelijk afscheid precies volgens schema om 9 uur de
deur uit. Helaas scheen de zon niet meer. Gelukkig had ik wel
een extra thermo legging meegenomen en ook zelfs aangetrokken.
Dit was geen overbodige luxe. Het was echt een heel
stuk kouder dan gisteren.
Op naar de route, in hartje Holten. Ook nu weer vrij snel de
bebouwde kom uit. Dit keer via de landerijen. In de schaduwplekken
lag soms nog wat sneeuw. Na ongeveer 1,5 uur lopen
liep ik langs een boerderij waar de stal/garagedeur open30
stond. Speciaal voor de Pieterpadlopers stonden er stoelen
en een senseo apparaat. Dan ben ik meteen om en denk, wat
fijn dat ze dit doen, dus maar gebruik van maken. Koffie voor 1
euro en een stoel om te zitten. Daar toch even gretig gebruik
van gemaakt. Na 10 minuten weer verder. Op naar Laren. Na
een kwartiertje lopen weer al een rustpunt. Dit keer een tuinhuisje
met van alles en nog wat. Deze toch maar overgeslagen.
Om ongeveer half 1 kwam ik dan in Laren aan. Eerst maar
eens een toilet op zien te zoeken. Gelukkig was het buurthuis
naast de kerk open. Daar naar binnen gestoven. Gevraagd of
ik ook nog een bakje koffie kon drinken, maar ze hadden net
alles weggedaan en schoongemaakt. Ik had geen 10 minuten
later moeten aankomen want dan was de deur gesloten geweest.
En ja, voor de rest was er ook niets open.
Dan maar doorlopen. Net buiten Laren was een bankje en
gelukkig had ik een thermoskan met heet water bij me. Een
vooruitziende blik dus. Na wat gedronken en gegeten te hebben
maar weer door.
Ik had begrepen dat op deze tocht ook de eerste ‘kasteeltjes’
te zien zouden zijn en ja hoor. Kasteel Verwolde was de
eerste. Een lange oprijlaan die ik maar op afstand heb aanschouwd.
Bordjes wezen me vervolgens op een Dikke Boom.
Deze zal niet meer dikker worden, want hij was nog maar 2
meter hoog.
Inmiddels in de achterhoek aan de wandel. Vorden komt
steeds dichterbij. Huize Enzerinck, Kasteel den Bramel gepasseerd
en dan op weg naar het station. Natuurlijk rijdt de trein
net voor mijn neus weg. Gelukkig ging het restaurant/hotel
tegenover het station net open. Dan daar maar het welverdiende
biertje genomen. Ga voor lokaal is de slogan, het is
dus een Bronckhorster geworden.
Moe maar voldaan deze dagen afgesloten. Dit weekend in totaal
44 km afgelegd en het eerste boekje van het Pieterpad
voltooid. Op naar deel II.
Marike de Lange, Ooij