Nieuwsflits Weurt: Vierdaagse-opvang in Weurt: zelf moet je alleen maar een eindje lopen; voor de rest wordt hier alles voor jou geregeld.
De sfeer is heel ontspannen, de avond na de eerste lopersdag op het terras van het Weurtse dorpscentrum De Kloosterhof. Relaxte mensen allemaal, waarbij de vermoeidheid bij een enkeling wel goed te zien is. De sfeer van een vakantiehotel waar gasten op het terras genieten van de welverdiende rust na een inspannende dag.
Ik maakte al snel contact met Fred, een vriendelijke Achterhoeker, die samen met een ervaren vriend deelneemt aan dit Vierdaagse-avontuur. Hij somt op hoe goed de deelnemers hier verzorgd worden; niet alleen in het dorpshuis, maar ook onderweg als de Vierdaagselopers zich van hulppost naar hulppost begeven om hun kilometers te maken. Fred woont in het buurtschap Halle-heide, dichtbij het dorp Halle, dat behoort bij de gemeente Zelhem. “Als je daar vandaan komt, is Weurt een wereldstad”, zegt hij met een grijns. “Je komt hier nog eens onder de mensen”.
Deze Vierdaagse komt voor Fred na een jaar met een ziekenhuisopname die er flink in heeft gehakt. Hij heeft hard getraind om mee te kunnen doen. Een persoonlijke triomf nadat hij het afgelopen jaar wel wat “zwarte sneeuw” heeft gezien, zegt hij.
Fred is lyrisch over de organisatie van dit Weurtse verblijf voor zo’n kleine honderd Vierdaagse-lopers. “Hulde aan Wandelvereniging Magnus”, laat hij voortdurend horen. Alles is tot in de puntjes verzorgd geeft Fred aan; zoals het ontbijt in de nacht of vroege ochtend; het uitzwaaien daarna, de verzorging onderweg en de massages en douches bij terugkeer. Toegegeven; het veeltallige gesnurk de eerste nacht was een minpuntje maar hij verwacht dat dat vannacht minder zal zijn. “Eigenlijk moet je alleen maar een eindje lopen; voor de rest wordt hier werkelijk alles voor jou geregeld”, zegt Fred.
Jan Polman is de coördinator van dit Vierdaagseverblijf in Weurt. Duidelijk is te merken dat hiermee al veel ervaring is opgedaan. Organisatieschema’s, deelnemerslijsten, verzorgingslijsten, instructies voor verzorgers; uit alles blijkt de ervaring en kennis die hier in alle voorgaande jaren is opgebouwd. Jan heeft zelf al eenentwintig keer de Vierdaagse meegelopen; de laatste twaalf keer de ‘vijftig kilometer’. De organisatie van deze opvang vindt hij minstens net zo leuk.
Het zijn vooral Nederlanders die hier verblijven, maar een enkele keer komt hier ook een buitenlandse groep. Zoals bijvoorbeeld een groep Polen die op verzoek van de gemeente Beuningen zijn opgevangen in het kader van een ‘Stedenband-uitwisseling’.
We sluiten af met een korte rondleiding door het gebouw van De Kloosterhof dat compleet is omgebouwd tot een volwaardig verblijf voor deze Vierdaagse-lopers. Doucheruimtes, massageruimtes, medische ruimtes en een grote zaal met zo’n honderd bedden waar enkele lopers hun bed al hebben betrokken. Als laatste komen we langs de keuken waar in de rekken de lunchpakketten voor de volgende dag al zijn klaar gelegd.
Als ik wegga praat ik buiten nog even met begeleider Rik, die dit jaar voor het eerst meewerkt. Hij is vol lof over deze dag en spreekt van een warm bad dat hij vandaag heeft ondergaan. Niet zozeer omdat hij een warm bad georganiseerd heeft voor de lopers; maar dat hij de dag voor hem zelf ook als een warm bad heeft ervaren. Als dat geen win-win situatie is.
Tekst: Maarten Boon