Eindelijk mochten we weer ! De Blankenberge-edities van
2020, 21 en 22 waren vanwege corona in het water gevallen,
maar 2023 ging door en Magnus was erbij. Met z’n 15en
waren we zondag.
Adi en Jan hadden een mooi huis afgehuurd midden in Blankenberge,
Villa Anais. De start van de 2Daagse was een kleine
800 meter lopen, dus helemaal goed.
Vrijdag 05 mei was de heen reisdag en in de loop van de middag
druppelde iedereen langzaam binnen. Het parkeren van
de auto was bij Villa Anais niet mogelijk. Dus uitladen en de
auto ergens anders heenbrengen. Als Nederlander ga je natuurlijk
daar waar het gratis is. Wel een stukje weg…..
De kustweg bood uitkomst, maar wij hadden onderweg van
Zeebrugge naar Blankenberge iets gezien wat leek op een
parkeerterrein. Uiteindelijk hebben we de auto hier ook neergezet.
Toch een slordige 3 km verderop. Teruggelopen naar
Blankenberge en een groot deel langs het strand. Lekker met
de voetjes door het water, het vakantiegevoel komt dan
meteen, een Belgisch biertje geproefd en elkaar uitbundig
begroet in Villa Anais. De maaltijden waren weer als vanouds
verzorgd door Jan en we hebben ons de rode kool met gehaktballen
en aardappelpuree goed laten smaken de eerste
avond. Alles onder het genot van een glaasje en we hadden
elkaar natuurlijk weer van alles te vertellen.
De zaterdag brak aan, een 1e nacht in een vreemd bed is soms
wat lastig en toch niet zo best geslapen. Een goed ontbijt met
lekker brood uit Groesbeek maakt dan veel goed, broodje
kaas voor onderweg mee en daar toog het gezelschap richting
start. 12 man sterk, 9 gingen voor de 24 en 3 voor de 15. Paul
en Linda, die op een camping stonden, werden bij de start
begroet en daar gingen we. Bij de start werd je al voorzien
van een stuk koek en een pakje drinken voor onderweg, prima
geregeld. Meteen via het centrum richting de boulevard en
de pier en daarna via de duinen richting de polders erachter.
Het weer was prima en de stemming opperbest. Een mooie
wandeling door het Belgische polderland, mooie namen zoals
Uitkerke en Zuienkerke. Regelmatig even een kleine rustpauze
gehouden voor een natje, een droogje of een ijsje. In
Zuienkerke was een soort van 2e hands markt met muziek. Er
stond ook een draaiorgel, Marieke mocht het even proberen
en wat denk je, zo gauw de orgelman in de gaten kreeg dat ze
uit Nijmegen kwam wist hij gelijk haar naam. Zelfs in Belgie
weten ze dat. Zo halverwege de middag waren we terug in
Blankenberge bij de finish. De 15 km lopers waren uiteraard al
lang binnen en we werden uitbundig verwelkomd. Onze
beloning bestond uit een Belgisch biertje en een gebakken visje.
Dat ging er wel in na zo’n 25 km.
Daarna nog even het laatste stukje naar huis en het wandelen
voor de zaterdag zat erop.
Lekker gedoucht en daarna met vereende krachten het
avondmaal bereidt. Vandaag hadden we rijst met groenten
en omelet. En uiteraard weer yoghurt en vla na met allerlei
lekkernijen van de Wissel in Groesbeek. Helemaal niks mis mee.
De avond hebben we doorgebracht in villa Anais, beetje voetbal
kijken, beetje kroning in Engeland kijken, een spelletje gedaan
en toch weer bijtijds naar bed. Buitenlucht maakt moe.
Zondagochtend, heerlijk geslapen. Voorzichtig opstaan, dat
viel allemaal mee. Naar beneden, elkaar begroet, goed ontbeten
en met een boterham in de rugzak op naar de start.
Vandaag voerde de tocht richting De Haan en Wenduine.
Langs de jachthaven van Blankenberge en daarna toch ook
weer de polders in. Het weer was wat minder, maar de stemming
wederom opperbest. We zouden het niet droog houden
vandaag, gedurende het middaguur regende het heel behoorlijk.
We hebben besloten om wat minder nat te worden
en streken neer in De Haan voor een kop soep met brood. De
Haan is trouwens een prachtige plaats met schitterende huizen.
Ondanks de regen kwamen we hier en daar ogen te kort.
Vanaf De Haan voerde de tocht grotendeels langs het strand
en hier en daar was het wat zwaar in het rulle zand. Het goede
nieuws was dat het steeds droger werd en tegen de tijd dat
we weer in Blankenberge waren scheen de zon weer volop.
Robin liep ook de 24 km vandaag. Hij was alleen wat later
gestart dan wij. Natuurlijk stond Janet met hem in contact en
bij aankomst aan de rand van Blankenberge zat hij nog maar
een kwartiertje achter ons. Daarom besloten we te wachten,
zodat hij bij kon sluiten. Daarna met een wat grotere groep de
laatste kilometers volbracht en in Magnus-blauw gezamenlijk
de finish gepasseerd. De 15 km lopers zaten ons wederom
gezellig op te wachten.
We konden het allemaal nog. Zo te zien liggen we aardig op
schema om de vierdaagse 2023 te volbrengen.
Zoals gezegd was het prachtig weer geworden en konden we
heerlijk in het zonnetje van een welverdiend biertje genieten.
Overal waar je keek zag je lachende gezichten. Kortom een
geslaagd wandelfeest.
Op een gegeven moment werden er door een klein meisje
flyers van de IML tocht in Kroatië verspreidt, met in haar kielzog
een vriendelijke meneer met een grote fles waaruit hij
kleine borreltjes Slivovitsj aanbood. Toch wel sterk spul !
Het idee om eens naar Kroatië te gaan om een IML-tocht te
volbrengen werd gelijk geboren. Wellicht krijgt dit vorm en
kunnen we daar ook eens heen reizen.
Gesterkt door de biertjes en Slivovitsj togen we daarna naar
huis. We waren toe aan wat voedsel en het merendeel besloot
buiten de deur te gaan eten. We vonden restaurant Poseidon
en hebben hier de inwendige mens nog wat weten te versterken.
Op ons dooie gemak naar huis en het weekend nog eens
doorgesproken. Eindconclusie : “Een geslaagd weekend “.
Na een verdiende nachtrust maandagmorgen na het ontbijt
het huis aan kant gebracht. De spullen bij elkaar gezocht/
gepakt, en reis gereed gemaakt. Jan was zo vriendelijk om
Ronald, Theo en mijzelf naar onze desbetreffende auto’s te
brengen. Dat scheelde weer een flinke wandeling en zo waren
we om een uur of 10, na afscheid van elkaar te hebben genomen,
onderweg naar Nederland en thuis.
Het was een mooi wandelweekend. Op naar de volgende !
Hans Wyntjes, Venray