Dodenmars Bornem België

Dodenmars Belgie

Een paar weken voor de dag dat we - Carlo van Beersum en Theo van Diest en ik - zouden gaan starten in België om deze afstand te gaan lopen (100km) begon er al een beetje spanning te komen. En dan denken waarom loop ik überhaupt deze afstand…

Naarmate de dag naderde des te hoger de spanning werd. 

Een dag van tevoren keken we op Buienradar of we het droog zouden houden op de dagen dat we zouden gaan lopen. In eerste instantie zouden er alleen 's nachts rond 01:00 uur een paar druppels vallen. 

De volgende dag. Ik werd wakker en de spanning zat hoog omdat dit een nieuwe afstand was voor mij om te gaan wandelen. Toen we eenmaal klaar waren om te gaan vertrekken, zijn we naar Theo en Briggite gegaan om de voeten van papa af te plakken. Daarna zijn we in totaal met 5 personen naar België vertrokken (Ik, Carlo, Monique, Theo en Briggite). 

Ik had me al voorbereid door heel veel muziek en een film op mijn tablet te zetten om mezelf te vermaken. 

Toen we eenmaal aan waren gekomen in een dorp net buiten Bornem, waar mama en Briggite zouden verblijven, hebben we de tassen op de kamers gelegd en hebben we de auto op een parkeerplaats gezet. Het was de bedoeling dat we naar het station zouden lopen waar we de trein moesten pakken naar Bornem waar de startlocatie was. We gingen naar een informatiebalie om te vragen waar we het station konden vinden. Ik vind het accent van Belgen nog steeds erg leuk. Toen we eenmaal wisten waar we het station konden vinden, hebben we de trein gepakt naar de startlocatie.

Lees meer: Dodenmars Bornem België

Wellingborough IML 2018

Wellingborough

Een aantal Magnusleden spaart de laatste jaren actief IML medailles, dit jaar hebben we gekozen voor Engeland,  de tocht in Wellingborrough.

Met de veerpont vertrekken we samen met Helen Roozenburg op zondag 6 mei vanuit Hoek van  Holland met de nachtboot richting Harwich. Dat is al een hele belevenis, een mooie zonsondergang, nog even langs het casino en de taxfree shop en dan naar onze hut. Dat valt nog niet tegen hoor, het is of je in een luxe caravan verblijft. We slapen prima, de zee is heel kalm. Rond vijf uur ‘s ochtends worden we wakker van het getril van de motoren. De ontscheping is om half 7 dus  we draaien ons nog even om. Eenmaal aan land betekent het dat we links moeten gaan rijden, dat is best opletten, maar het gaat prima, voor half 9 zij we al in Cambridge.

Het is een stad met een flink aantal Harry Potter huisjes, mooie universiteitstuinen en een prachtige botanische tuin. Met een appelboom van Isaac Newton.  Wist je hoe hij aan zijn wet van de zwaartekracht theorie kwam…? Nee….? Toen hij tijdens een lunchpauze in zijn tuin een appel uit de boom zag vallen, heeft hij daar eens flink over zitten piekeren…..

Lees meer: Wellingborough IML 2018

IML 2Daagse wandeltocht Borås - Zweden 2016

Robin BoeijenIn november 2015 ben ik met een kleine groep bestaande uit Adi en Ronald van Oijen, Helen Rozenburg en mijzelf naar de IML-tocht in Barcelona geweest. De Magnusreisjes naar Diekirch en Seefeld e.d. maakte ons enthousiast om het eens wat verder weg op te zoeken. Deze reis is ons toen zo goed bevallen dat ik alweer snel na terugkomst een blik op de nieuwe IML-kalender wierp om ook in 2016 weer een soortgelijke reis te maken. Tijdens de nieuwjaarsreceptie in Beuningen opperde ik bij een aantal mensen het idee om naar Zweden te gaan. Deze viel in een gunstige periode en was makkelijk aan te reizen. Enige nadeel was dat deze in hetzelfde weekend viel als de Noviomagumtocht. Om die reden konden Adi en Ronald deze keer niet mee gaan maar Helen was meteen enthousiast om mee te gaan. Daarna het idee even in de ijskast gezet totdat het begin april toch weer begon te kriebelen. Een berichtje gedaan naar Helen en zij stond blijkbaar ook nog steeds te popelen om te gaan. Dus zodoende waren binnen een dag de vliegtickets en een onderkomen geboekt. Op naar een nieuwe bestemming; Zweden, het land van de 1000 meren.

Voor mij begon de reis al op donderdagavond 21 april. Voor de eerste etappe de trein gepakt richting Den Haag waar ik bij Helen zou blijven overnachten. Zodoende konden we van daaruit de volgende morgen heel vroeg naar Schiphol afreizen. Rond een uur of 4 ging de wekker zodat we om 5 uur met de tram en trein naar het vliegveld konden gaan. Daar aangekomen dachten we dat het op dit vroege uur wel mee zou vallen met de drukte, maar dit was niet het geval. Er stond een enorme rij, gelukkig ging het vlot en hadden we thuis al ingecheckt. Toen we eindelijk vooraan stonden om door het poortje te gaan werkte de scancode op de telefoon van Helen niet. Dus moesten we weer uit de rij en bij een machine alsnog opnieuw inchecken. Gelukkig mochten we van een medewerker de rij nu overslaan en gelijk vooraan aansluiten om door de scan te gaan. Afgezien van een te grote shampoofles mochten we gelukkig door. Volgens de informatieborden vertrokken wij vanaf de allerachterste gate. Nooit geweten dat Schiphol zo groot was en na een roteind lopen door een eindeloze vertrekhal kregen we bij de betreffende gate pas de informatie dat onze gate gewijzigd was naar een andere aan het begin van de hal. Dus weer het hele eind terug gelopen, maar uiteindelijk toch op tijd om zo door te kunnen lopen naar de bus die ons naar het kleine vliegtuig bracht.

Lees meer: IML 2Daagse wandeltocht Borås - Zweden 2016

Vrijwilligerswerk in Suriname

Janet kindDicky, een vriendin van me, is vorig jaar samen met haar dochter naar Ghana geweest om vrijwilligerswerk te doen. Het was goed bevallen en ze wilde dan ook graag nog een keer, maar dan naar een andere bestemming. Haar dochter kon niet meer mee en mij leek het wel wat. We zijn dus samen naar de organisatie Vrijwillig Wereldwijd in Dordrecht geweest voor nadere informatie en kwamen uit op Suriname.
Omdat we maar 4 weken konden, leek het ons niet goed iets met kinderen te gaan doen. De keuze was dan ook niet moeilijk: we houden allebei veel van dieren en een van de projecten betrof het werken in een asiel voor zwerfdieren.
We konden kiezen waar we wilden slapen en kozen voor kost en inwoning in een meisjesinternaat.
Op 28 januari vlogen we vanaf Schiphol naar Paramaribo en hadden een voorspoedige vlucht. Op vliegveld Sanderij aangekomen, werden we opgehaald en kwamen we er al snel achter dat het verkeer in Suriname links rijdt. Hadden we even nog niet ontdekt. Ook verbaasden we ons direct over de grote hoeveelheid Chinese winkels. Eigenlijk zijn zo goed als alle winkels van Chinezen. Bijzonder (of niet?).
Aangekomen bij het internaat werden we opgevangen door Rita, de directrice van het internaat die eveneens vrijwilligersbegeleidster was (en ook nog in het ziekenhuis werkt). Nou ja, opgevangen? Het bleek dat ze ons pas een dag later hadden verwacht en onze kamers waren nog niet klaar. Geen probleem. We konden bij haar en haar Nederlandse man Jaap slapen, hun huis stond ook op het terrein. In de bibliotheek, tussen de boeken. Uiteindelijk zijn we daar 9 dagen gebleven, er moest toch nog het nodige aan de kamers gebeuren.
De volgende dag kregen we een toer door Paramaribo. Interessant. We boekten gelijk maar een paar trips naar het binnenland: Warrapakreek en Brownsberg. Daar was tussendoor wel tijd voor.
De kennismaking in het dierenasiel was heel bijzonder. Er zaten zo’n 140 honden en 30 katten. Eigenlijk zijn katten niet in de mode in Suriname en zwerven ook niet rond. Honden daarentegen des te meer. Mensen bleken over het algemeen bang te zijn voor honden en we zagen dan ook regelmatig bijvoorbeeld kinderen stokken en stenen naar honden gooien. Je zou verwachten dat deze dieren vals worden door zo’n behandeling, maar wij hadden nog nooit zulke lieve honden meegemaakt. Het was dan ook heel erg leuk om ze te verzorgen. Dat wil zeggen van eten te voorzien, de hokken schoon te maken en er verder voor te zorgen dat de boel bleef draaien. De beheerster, Mariska, was ooit vanuit Heerlen in Suriname belandt en had haar handen vol aan het werk daar.
Ook hebben wij een keer flink wat voer gedoneerd en bij een supermarkt voor elkaar gekregen dat zij een oude voorraad uit het magazijn schonken. Dat was hard nodig want er was een chronisch geldgebrek.

Lees meer: Vrijwilligerswerk in Suriname

2Daagse Diekirch Luxemburg

2Daagse Marche de l‘Armee Diekirch Luxemburg.Pierre 2014

Reeds lang geleden werden wij als lid van Magnus uitgenodigd deel te nemen aan de Marche de l ‘ Armee te Diekirch in Luxemburg. De verhalen van de vroegere deelnemers waren zodanig dat onze belangstelling gewekt was en dus melden Miep en ik ons aan om hieraan deel te nemen. De belang- stelling was overweldigend waardoor onze onovertroffen organisator Jan Polman de handen vol kreeg om dit evenement goed op de rit te zetten. Voor dertig enthousiaste wandelaars c.q. verzorgers werd in Hosingen onderdak gevonden in Valkman vakantieparken waar Jan 4 prachtige vakantiebungalows huurde. 13 juni jl. trokken vanuit alle windstreken de wandelaars en
verzorgers richting Luxemburg om daar voor drie of vier dagen te verblijven. Wij vertrokken vanuit Reuver in midden Limburg en hadden derhalve de kortste afstand tot Hosingen af te leggen. We waren dan ook als eerste ter plekke en konden onze mooie verblijven bewonderen.

In de door Jan gemaakte bungalowindeling lazen we dat we in bungalow 4 waren ingedeeld, samen met Ronald en Adi, Gerard en Ankie en Willemien en Johanna.

Lees meer: 2Daagse Diekirch Luxemburg

Hoofdsponsoren